22 september 2009 en ik was het zat!!!!!! Al jaren was ik op dieet, eigenlijk weet ik niet beter dan dat ik altijd al op dieet was.
22 september, mijn verjaardag. En mijn moeder stelde voor om mij nieuwe kleding te geven als cadeau. Niet zo makkelijk met mijn maat. We gingen shoppen en nergens in de buurt was mijn maat verkrijgbaar. Ik moest daarvoor wel echt naar een speciaal zaak. En toen vonden we ineens iets bij de Bristol. Ik liep het pashokje in en trok de kleding aan. Er hing een spiegel in het hokje en dat was een opluchting want niets is zo erg dan een pashokje uit te moeten lopen en dat dan iedereen naar je kijkt. Ik keek in de spiegel en zag daar een verschrikkelijk ongelukkig en veelste dik mens staan. Zo wilde ik niet zijn. Ik barste in huilen uit. Mijn moeder riep ‘ben je al klaar? Laat dan even zien of het past?’ ik droogde snel mijn tranen en kwam beschamend het pashokje uit. Mijn moeder was enthousiast en kocht de kleding voor mij.
Beverwijk
Maar voor mij was maat vol! Ik was er klaar mee. Het roer moest om. En zo gebeurde het dat ik nog diezelfde avond mezelf aanmeldde bij Ramedical in Beverwijk. Een organisatie die ervoor zorgde dat mensen met obesitas een maagband konden krijgen. Een paar dagen later ontving ik al een uitnodiging voor de screening in Beverwijk voor begin oktober.
En ik wist het zeker, dit zou mij gaan helpen, ik las alleen maar de succes verhalen en voelde soms de jaloezie van de mensen die zoveel afgevallen waren.