Vandaag is er week een nieuwe week aangebroken. Week 2 met coronamaatregelen. Ik heb mezelf er maar bij neergelegd en ga er maar het beste van maken binnen.
De kids zijn lief en ik ben nu even aan het werk. Ik doe elke dag een beetje zodat ik niet een hele dag aan mijn werk hoef te besteden. Dat kan ook niet want ik moet er ook voor die kids zijn.
Het zonnetje schijnt en de straten zijn leeg en het is stil. Zo bizar om mee te maken dit.
Ik heb me voorgenomen om elke dag wel wat beweging te pakken en wat gym oefeningen thuis te doen. En elke dag 1 keer eruit even naar de supermarkt als uitje.
Ik ben ook druk met vloggen, erg leuk om te doen. Ik heb het programma waar ik in edit aangeschaft. Nu kan ik er nog leukere dingen mee.
Ik zit nu lekker even buiten aan de voorkant in de zon terwijl David om me heen speelt. Het is eng stil buiten. Vreemde tijden.
Inmiddels is het avond en is er een weer een persconferentie geweest. Tot 1 juni is alles afgelast en voorlopig worden de maatregelen alleen maar aangescherpt. Als je nu nog met meer dan 3 personen over straat gaat of in 1 ruimte zit en je houd geen 1,5 meter afstand krijg je een boete van 400 euro. Familieleden die in 1 huis wonen uitgesloten dan. Wauw, ik ben echt emotioneel. Geen school, geen 4e verjaardag van David, geen wandel4daagse, geen normale examens of uitreikingen, geen eind musical, geen afscheid peuterspeelzaal, geen koningsdag, geen leuke evenementen met Pasen, geen kinderboerderij. Oh man het huilen staat me nader dan het lachen. Ik vind dit vreselijk, weg sociale leven en alles waar we zo naar uit hebben gekeken. Ik ben echt in een slechte film beland, een hele slechte. Dit kan toch niet waar zijn?