Afgelopen week was ik wat aangekomen. En met wat bedoel ik ongeveer een kilo. het eerste getal op de weegschaal was 53. Ik ben de laatste tijd gewend om een 51 op de weegschaal te zien. Het voelde alsof ik wel 10 kilo was aangekomen en ik voelde mij echt dik en lomp weer. Precies het gevoel wat ik altijd had. Ik heb het zelfs aan mijn man gevraagd of hij kon zien dat ik wat aangekomen was. Ik kreeg toen wel een hele zorgelijke en bijna boze blik, onder het mom, doe eens normaal je bent niet dik en nee ik zie niet dat je aangekomen bent. Ik had al een hele poos mijn broek niet aangehad en ook die zat wat aan de strakke kant, althans zo voelde het.
Gisteren was weer weegdag en gelukkig was de weegschaal weer wat liever 0,1 zwaarder dan de vorige week. Nah, daar kan ik mee leven. Dat is niks. Ik besef me wel heel goed wat een impact dat zwaar zijn op mij heeft gehad. Zelfs als ik niet echt dik meer ben voel het af en toe nog wel zo.
Afgelopen week waren we op een braderie en ik zag een leuke broek. De verkoopster kwam naar mij toe en zei, “jij hebt van die broek een maat S nodig hoor. Is je normale confectie maat 34/36” vroeg ze. Uh, ja dat klopt. en meteen een bevestiging voor mij dat ik geen maat 50/52 heb. En vooral ook dat anderen het kennelijk wel zien. Raar en ik moet ermee op passen, Ik schrijf dit ook gewoon eerlijk op want ik denk dat het echt hoort bij het acceptatie proces.
Ik heb een paar spannende dagen achter de rug, gisteren had ik een sollicitatie gesprek. Ik heb de hele week na kunnen denken wat ik aan zou trekken en ik had mij goed ingelezen in het bedrijf. Ik was gisteren waanzinnig zenuwachtig, gelukkig zakten de zenuwen al snel weg toen ik eenmaal binnen was en degene waar ik een gesprek mee had een hand had gegeven. Het was een leuk gesprek en ik ben uitgenodigd voor het tweede gesprek wat morgen zal gaan plaats vinden. Dus erg spannend nog allemaal! Het is een leuke baan wat precies bij mij past. En met thuiswerk mogelijkheden, wat voor mij ideaal is gezien mijn gezinssituatie. Dus spannend en ik ga het morgen wel weer op me af laten komen.
Omdat ik gisteren al goed door het eerste gesprek was zijn we naar de mc donalds geweest. Niet dat ik daar op zit te wachten, maar oké, de rest van de familie wel. Ongemerkt heb ik een hele bak kip salade opgegeten. Iets wat ik een paar weken terug nog niet kon. Ik merk dat ik dus weer steeds grotere porties kan eten en dat baart me wel enige zorgen. Ik hoop dat ik daar in de toekomst wel goed mee om kan blijven gaan.