En terwijl ik dit schrijf dinsdag 00.30 begint mijn morfine te werken en neemt het even de ergste pijn weg.
Jullie raden het al. Ik had geluk, er viel iemand uit en ze hebben me geopereerd. Ze kwamen me ineens halen en ik heb snel nog manlief ingelicht. De galblaas met mega steen is weg en voor de rest heb ik het niet helemaal goed begrepen. Te veel onder invloed nog. Deze ochtend zal ik even vragen wat er nou precies gevonden is.
Op de ok was een heerlijke ontspannen en zelfs gezellige sfeer. Erg leuk. Het nam bij mij de grootste zenuwen weg en dat is goed. Op de voorprikkamer (zo noem ik het maar) had ik geluk. Ik had een geweldige man die constateerde dat er een verkeerd infuus zat. Met tranen in mijn ogen heb ik hem gevraagd alsjeblieft het infuus niet te vernieuwen. Hij vond dat de chirurgen niet moesten zeuren en ik hoefde geen ander infuus. We hebben afgesproken dat ik met dit infuus in slaap zou vallen en als het niet goed was ze me tijdens de narcose een nieuwe zouden geven. Maar dat is niet gebeurt. Dat scheelt weer 1 gaatje in mijn vel. En zoals alle operaties heb ik denk ik 4 meer gezegd dat er niet geniet mag worden. Gewoon hechten. Op de vraag van de chirurg of ik nog een laatste vraag had antwoord ik met, geen nietjes he! Hij moest lachen, Nee geen nietjes. Toen kwam het kapje en hoorde ik om me heen slaap lekker. Alles werd mistig en wit en ineens voelde ik een hand op mijn been, hallo mevrouw. Ik was op de uitslaap kamer.
Gelukkig mag ik gewoon eten en drinken en ik heb dan ook heerlijk een beschuitje met kaas gegeten na de operatie. Dat was genieten na weer een hele dag nuchter
Maar oh oh oh wat een pijn. Van alle operaties is dit de heftigste. Echt niet leuk. Ik kan niet eens rechtop zitten. Naar de wc gaan is een ware hel. En dat moet ik zo weer. Want ja hoor uiteraard vandaag liet moeder natuur van zich horen en werd ik enorm ongesteld 🤔🤨 Ademen doet ook pijn want die borstkas gaat op en neer. Oh oh oh,…. een oprisping ik ga kapot! Dit is echt niet grappig meer. Slapen gaat het niet worden hoor. Echt niet.
Van de verpleegkundige hoorde ik dat als alles goed is ik morgen naar huis mag. Pfffffff nou ik weet niet hoor, maar ik ga hier doos van de pijn. Mooi niet dat ik naar huis ga hoor. Morgen weer een dag.
Ik ga mezelf nu even verschonen. 😭😭😭 En dat is geen pretje als je al zoveel pijn hebt. Waarom moest dat ongesteldheids gedoe ook nu?
Zo genoeg geklaagd, hoe was jullie dag? 😇