Morgen is het zover. De dag waar ik al een paar weken naar uitkijk. Ik heb mijn best gedaan om niet af te vallen. Hoe bizar dit ook moge klinken. Ik heb me lekker laten gaan en dat was net op de weegschaal te zien. Althans de weegschaal doet nu niks meer 🤔🤔. Zelfs mijn trouwe maatje “de weegschaal” heeft nu een statement gemaakt.
Afgelopen weken waren wel killing. Ik merkte hoe erg ik me schaam en hoe erg dat gewicht en al dat vet me in de weg zit als ik met mijn kids wat wil doen.
Bij Monkey town ben ik maar lekker op mijn dikke kont blijven zitten. Het voelde ook niet fijn om te bewegen. Vandaag wilde de kids zwemmen. Nou nee ben er klaar mee om mezelf in een strak pakje te hijsen en dan maar net doen of ik plezier heb. Vreselijk. Nee we zijn naar het Land van Jan Klaassen geweest. Erg leuk, maar ook daar voelde ik de schaamte.
Hoe warm het ook was vandaag mijn vest is niet uitgegaan. Liever dat het zweet me overal uit breekt dan dat ik mijn dikke kont en armen moet laten zien.
Maar morgen is het zover. De screening en daarna wil ik alvast gezonder gaan eten en me gaan voorbereiden op hopelijk een nieuwe ik.