Foei wat een klote weken heb ik achter de rug. Ik was zo goed bezig en voelde me zo sterkt en de kilo”s smelten van me af dacht ik.
Ik dacht ineens weet je wat ik ga op de weegschaal staan, dat had ik dus beter niet kunnen doen. Wat ik al weken tegen mezelf riep gebeurde ook. Want de teleurstelling was te groot om te zien dat ondanks ik me beter voelde en mijn kleding al te groot begin te worden gaf de weegschaal een cijfer aan waar ik niet blij van werd.
Ja en dat was reden genoeg voor mij om in een gigantische dip terecht te komen en te gaan eten, eten, eten, eten, eten en eten. Ja dat dus.
Met als gevolg dat ik nu niet eens meer op de weegschaal wil staan en ik aan alles merk dat ik mega dik weer ben geworden. Alle moeit voor niks en dan te bedenken dat ik nog maar 3 weken de tijd heb om te trainen om af te vallen voor een hardloop evenement. woehahahaha lekker bezig ikke!!!!!!!
Hoe dan ook terwijl ik hier zit te typen en een blikje cola nuttig weet ik dat dit afgelopen moet zijn. Dus met andere woorden, kappen ermeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee roep ik nu heel hard tegen mezelf!
Afgelopen week bij de fysiotherapeut geweest wegens een knie blessure. Daar sta je dan lekker ongemakkelijk in je onderbroek oefeningen te doen met je veelte dikke lichaam. Het moment dat ik haar vertelde dat ik aan het oefenen ben om hard te lopen schaamde ik me dood. Wat zal ze wel niet gedacht hebben, Hardlopen? jij? met zo’n lichaam? Woahahaha ja dat zal ze vast gedacht hebben. Kweet het zeker dat kan niet anders.
Nou ja aan mij dan maar de taak om eens te bewijzen dat k dat wel kan met zo’n lichaam of althans te laten zien dat het lichaam van mij ook wel kan veranderen in een dunner geheel.